Pagkaing Pinoy

Mayaman ang Pilipinas sa mga kagubatan na pwede nating pagkunan ng ating pagkain.Kaya naman hindi na kataka-taka kung bakit hindi na mabilang ang mga pagkain sa ating bansa.Iba-iba ang lasa at sarap batay sa iba't-ibang kulturang pinagmulan.

                        Pag-gising natin sa umaga,maaamoy mo ang sarap ng  sinangag,tuyo,itlog,pandesal,kape,puto,suman,kutsinta.Pagdating naman ng tanghalian,nariyan ang masasarap na ulam gaya ng adobo,afritada,bulalo,caldereta,dinuguan,sinigang,mechado,bicol express at marami pa.Pagdating ng hapon,oras na para sa meryenda,nandyan ang turon,halo-halo,suman,pansit,biko,kalamay,puto,kutsinta,fishball,kikiam,sago't gulaman at marami pa.At pagsapit ng gabi,masasarap na pagkain pa rin ang matitikman.

Ball is Life

                              

                               

                            

                    Basketball is the sport that almost all Filipinos love.This is also our favorite past-time.Together with my friends,we spent a lot of time playing basketball.We play every after class,sometimes at the Pitogo High School Basketball Court or in any Barangay Complex that we know.We just need a basketball and a court,where actions happen .Those are  the only problems that we might encouter everytime we want to play.

                     We have played with different  ballers,some are our schoolmates,others are from other schools and some are our friends.Its nice to play with other people,it develops our social values.Its nice to play basketball,it develops our physical characteristics.This is our game, together with Ali,Albert,Jearl,Robe,Renato,Angelo and Zek, we are the Rizal Ballers, and Basketball is our game.

Counter-Strike Never Stops

                Nagkayayaan kami ng mga kaklase ko na mag-laro sa computer shop.Hindi ko alam kung bakit.Siguro sawa na kami sa kapipindot sa mga smartphones namin.At dahil halos lahat sa amin ay marunong maglaro ng Counter-Strike,hindi na kami naglaro ng D.O.T.A.

 Masayang maglaro kasama sila.Minsan           maingay,nagkakapikunan,nagkakaasaran pero kahit ganoon masaya talaga.Habang tumatagal,unti-unti kaming dumadami na naglalaro  ng Counter-Strike,pero dito lang sa loob ng section.Ika nga "The more,the merrier".                                                                  Nagtuloy-tuloy na ang paglalaro namin,may magse-set ng oras kung kailan kami maglalaro.May ilang venue na kaming napupuntahan at napaglalaruan.Madalas kaming naglalaro sa "Kompyuteran sa Pitogo",ito na nga naging parang "opisina" namin.Dati,Php15/hr ang ibinabayad namin,pero dahil inaraw-araw namin ang pagpunta dito,naging Php12/hr ang bayad namin.Kapag maraming naglalaro sa unang venue namin,doon kami sa computer shop malapit sa gym.Kapag marami din naglalaro sa second "office namin",maghahanap na kami ng ibang computer shop,kahit malayo basta makapaglaro.